Friday, April 25, 2025

දේශපාලන උමතුව




අතීතයේ දිනක රුසියාවේ පදිංචි යුදෙව් ජාතිකයෙකුට ඊශ්‍රාලයට යාමට අවශ්‍ය විය.
මොස්කව් ගුවන් තොටුපලේදී රේගු නිළධාරීන් ඔහුගේ ගමන් මලු පරීක්ෂා කරන විට ගමන් මල්ලක් තුල තිබී ලෙනින්ගේ ප්‍රතිමාවක් හමු විය.
නිළධාරින් අතර සිටි ප්‍රධාන නිළධාරියා " මෙම ප්‍රතිමාව කුමක්ද ? " යයි ප්‍රශ්න කලාය.
" නිලධාරි සහෝදරයා මේ සහෝදරයා අදුරන්නේ නැද්ද ?. "
පුදුමයි නේ .
සමාජවාදයේ අත්තිවාරම , රුසියානු ජනතාවගේ සමෘද්ධිමත් අනාගතය නිර්මාණය කල ලෙනින් සහොදරයා. නිලධාරි සහෝදරයා අදුරන්නේ නෑ ......පුදුමයක්නේ .
අපේ වීරයාගේ සදාකාලික මතකය ......මම යන යන තැන රැගෙන යමි. "
ඔහුගේ දේශ ප්‍රේමය ගැන පැහැදුන නිලධාරියා ප්‍රතිමාව රැගෙන යාමට අවසර ලබා දුන්නේය.
යුදෙව් ජාතිකයා ප්‍රතිමාවත් රැගෙන නිරුප්‍රදිතව ඊශ්‍රාලයේ ටෙල් අවිවි ගුවන් තොටුපලට ගොඩ බැස්සේය.
පිටවීමේ අවස්ථාවේදී ගුවන් තොටුපල නිලධාරීන්ගේ පරීක්ෂාවට නැවතත් ඔහුත් ඔහුගේ ගමන් මලුත් ලක්විය.
ප්‍රතිමාව කෙරෙහි අවධානය යොමුවු ගුවන් තොටුපල නිලධාරීන් ඔහු ප්‍රශ්න කරන්නට විය.
"මේ කුමක් ද? මොනවටද ගෙනියන්නේ ? .ප්‍රශ්න වැලකට මුහුණ දෙන්නට ඔහුට මුහුණ දෙන්න සිදුවිය.
සර් මේ ප්‍රතිමාවේ සිටින්නා කවුද ?. මම හිතන්නේ අදුතාගෙන නෑ වගෙයි.
මේ ඉන්නේ මෝඩ ක්‍රියේටින් ලෙනින් .
මම යුදෙව්වෙක්. මම මේ පිලිමය ගෙන යන්නේ මේ මෝඩයාට දිනපතාම අවමන් කරන්න.
ඊශ්‍රාල නිලධාරියාට දැනුනේ සතුටක්. මේ යුදෙව්වා විශිෂ්ඨයෙක්......තවදුරටත් පරීක්ෂාවකින් තොරව බැග් සමග රේගුවෙන් නිදහස් කලේ කිසියම් ආඩම්බර සිතකින්.
යුදෙව් රුසියානුවා තම නවාතැනට ගියා.
ඔහු ලෙනින්ගේ ප්‍රතිමාව සාලයේ තැන්පත් කලා.
දිනක් ඔහුගේ මිතුරන් සමග නිවසේ රාත්‍රි භෝජන සංග්‍රහයක්.......
අතර දී මිතුරෙක් ඔහුගෙන් අහනවා..
ලෙනින් මෙතන තියාගෙන මොකට ද ? කියලා.
මිත්‍රයා , මෙතන ඝන රත්තරන් කිලෝ දහයක් !.
මම රුසියාවෙන් බදු හෝ රේගු බදු නොගෙවා මෙරටට ගෙන ආවා.
පුදුම ද ? මිත්‍රයා.
රටවල් දෙකක දේශපාලන දෙවිදියක්.
මම ඒ දෙවිදිය මගේ වාසියට යොදා ගත්තා !.
දෙරටේ නිලධාරීන් ඒ ඒ රටවල දේශපාලනයෙන් උමතුවට මෝහනයට පත්වෙලා.
මම කලේ ඔවුන් මෝඩයන් ට ඇන්දවීම.
ලෙනින් රටවල් දෙකට පෙනුනේ දෙවිදියකට.

Thursday, April 24, 2025

අන්තිමට ඉතිරි වෙන්නේ බැදීම් විතරයි.



ඇයි මහත්තයා  පුතා.......  ?.
හරි ඔහොම පොඩ්ඩක් ඉන්නකෝ
මහත්තයා ප්‍රයිවට් තැනකට යනවද ?
හොස්පිටල්  එකට යනව ද ?
ඕන් නැහැ පුතා.........
මට අසනීපයක් නැහැ ....
අසනීපයක් නැහැ  ?.
එහෙනම් ඇයි එහෙම උනේ ?.
ඇම්බියුලන්ස් එකේ ලතෝනියට
මගේ දුක ඉහිලුම් නැතිව ගියා පුතා.............
මගේ පණ උදුරාගෙන මාව තනිවෙයි කියලා මට  හිතුනා
පණ උදුරාගත්තම තනිවෙනවා.........
මාර ටෝක් එකක් නේ සර් ඒක ?.
පණ උදුරාගත්තම මිනිස්සු මැරෙනවා
මැරුනම කොහොමද ?.
අපි තනි වෙන්නේ ?
මහමෙර තරම් උසට අපි පොදි බැද ගත්ත බලාපොරොත්තු 
ජීවිතයේ අන්තිම කාලේ වෙන කොට 
අපෙන් කිසිම කරුනාවන්ත කමක් නැතිව උදුරා ගන්නවා
එතකොට අර තරුණ කාලේ තිබුන ජවය
අපේ රූප සම්පත්තිය අපෙන් ඈත් වෙනවා
අන්තිමට ඉතුරු වෙන්නේ බැඳීම විතරයි පුතා. 
ඒකත් කීයෙන් කීදෙනාටද 
ඉතින් ඒ බැදීමත් මගෙන් ඈත්වෙයි කියලා මට බයයි පුතා .........


- සබැදියත් සමග වීඩියෝවට. 

https://www.facebook.com/AnandaAbeynayakeDramas/videos/9681619951892269

ජයලත් මනෝරත්න යන්ගේ රගපෑම.

පසුවදන.

මටත් ඇම්බියුලන්ස් නලා හඩ ඉවසන්නේ නැහැ.
නිවස අසල තියෙන රෝහලෙන් ......
119 ගිලන් රථය .......
අපේ නිවස පහුකරන වාරයක් පාසා ....
මට මගේ බාල සහෝදරයා
මගේ අම්මා සිහිපත් වෙනවා.
ඒ දෙදෙනා සමගම අවසන් අවස්ථාවේ මම ගිලන් රථයේ....
නලා හඩ .....මාව තාමත් සසල කරනවා.
පසුගිය දිනක
රෝහලක දවසක් දෙකක් ගතවු කාලය
ගතවන ජීවිතයේ අන්තිම කාලය ......
අපි අතහැර යන්න අකමැති අපේ බැදීම්ද ?.